Czym jest onigiri? to uformowana kulka ryżu. I to jedyna zasada.
Onigiri może mieć różne formy:
(te akurat zrobiłam z naturalnie barwionego ryżu, o tym jak barwić ryż naturalnymi metodami napisałam TUTAJ)
Onigiri może być puste (czyli sam ryż) lub nadziane - do nadziania onigiri często używa się czegoś słonego - w Japonii jest to śliwka ume, ja używałam oliwek, pasty fasolowej, tuńczyka, pesto. Napełnijcie onigiri tym, co lubicie - wtedy na pewno będzie Wam smakowało.
Onigiri może być także zrobione z ryżu wymieszanego z warzywami (jak u mnie na zdjęciu powyżej serduszkowe onigiry), lub czymkolwiek innym. Może to być zwykły biały lub brązowy ryż (o ryżach pisałam wczoraj, pod tym linkiem znajdziecie post o ryżu do onigiri) bez dodatków. Klasyczne japońskie onigiri to zwykły biały ryż uformowany w kulę i oprószony solą (sól lekko konserwuje ryż, dzięki czemu ryż bezpiecznie przetrwa do czasu konsumpcji).
Czemu często używa się płatów nori w onigiri? Z tego co wyczytałam - ma to na celu trzymanie ryżu razem. Po prostu jest to swego rodzaju zabezpieczenie. Zanim o tym się dowiedziałam, myślałam że nori ułatwia uchwycenie onigiri - ryż nie klei się do palców.
Do okrycia onigiri nie trzeba używać płatów nori. Można użyć alternatywnych owijaczy - na przykład sałatę, liście szpinaku, rukoli, innych zielonych warzyw liściastych, albo czegokolwiek, co nadaje się do owinięcia kuli ryżowej.
Ja zaczynałam przygodę z onigiri (jak i w ogóle z bento) z bardzo szczegółową stroną www.justbento.com i stamtąd pochodzi ogromna część powyższych informacji (ale też wzbogacona moimi uwagami i moimi doświadczeniami).
W tym tygodniu jeszcze onigiri krok po kroku!
Onigiri może mieć różne formy:
- klasyczną wersją jest trójkątne onigiri:
- ale często spotyka się owalne:
- okrągłe:
(te akurat zrobiłam z naturalnie barwionego ryżu, o tym jak barwić ryż naturalnymi metodami napisałam TUTAJ)
- kwadratowe
- kształtami można się bawić i robić je także z foremek (są specjalne foremki do onigiri, ale ja używam foremek do muffinek lub do ciastek):
Onigiri może być puste (czyli sam ryż) lub nadziane - do nadziania onigiri często używa się czegoś słonego - w Japonii jest to śliwka ume, ja używałam oliwek, pasty fasolowej, tuńczyka, pesto. Napełnijcie onigiri tym, co lubicie - wtedy na pewno będzie Wam smakowało.
Onigiri może być także zrobione z ryżu wymieszanego z warzywami (jak u mnie na zdjęciu powyżej serduszkowe onigiry), lub czymkolwiek innym. Może to być zwykły biały lub brązowy ryż (o ryżach pisałam wczoraj, pod tym linkiem znajdziecie post o ryżu do onigiri) bez dodatków. Klasyczne japońskie onigiri to zwykły biały ryż uformowany w kulę i oprószony solą (sól lekko konserwuje ryż, dzięki czemu ryż bezpiecznie przetrwa do czasu konsumpcji).
Czemu często używa się płatów nori w onigiri? Z tego co wyczytałam - ma to na celu trzymanie ryżu razem. Po prostu jest to swego rodzaju zabezpieczenie. Zanim o tym się dowiedziałam, myślałam że nori ułatwia uchwycenie onigiri - ryż nie klei się do palców.
Do okrycia onigiri nie trzeba używać płatów nori. Można użyć alternatywnych owijaczy - na przykład sałatę, liście szpinaku, rukoli, innych zielonych warzyw liściastych, albo czegokolwiek, co nadaje się do owinięcia kuli ryżowej.
Ja zaczynałam przygodę z onigiri (jak i w ogóle z bento) z bardzo szczegółową stroną www.justbento.com i stamtąd pochodzi ogromna część powyższych informacji (ale też wzbogacona moimi uwagami i moimi doświadczeniami).
W tym tygodniu jeszcze onigiri krok po kroku!
Ciekawe, że dopuszczalnych jest tyle wariantów, np. nadziewania. Myślałem, że są bardziej ortodoksyjne zasady.
OdpowiedzUsuń